آزمون بارون و کنی جهت بررسی تاثیر میانجی گری

این آزمون در کنار آزمون سوبل جهت بررسی اثرات غیرمستقیم متغیرهای مستقل بر متغیرهای وابسته استفاده میشود، که در آن برقراری شروط زیر ضروری است.

شرط اول این است که متغیّر مستقل با متغیّر وابسته رابطه‌ی معنادار داشته باشد.

شرط دوّم این است که معناداری رابطه‌ی بین متغیّرهای مستقل و واسط تأیید شود.

شرط سوّم نیز تأیید معناداری رابطه‌ی بین متغیّر واسط و وابسته می‌باشد.

شرط چهارم این است که وقتی متغیر میانجی‌گر وارد معادلات رگرسیونی می‌شود، رابطه‌ی بین متغیر مستقل و وابسته غیرمعنادار شود که در این حالت متغیر مورد نظر، میانجی‌گر کامل است و یا اینکه این رابطه در حضور متغیر میانجی‌گر کاهش یابد (حداقل ۱۰/۰) ولی همچنان معنادار باقی بماند، که در این حالت نقش متغیر میانجی‌گر، جزئی خواهد بود (شهریار عزیزی، ۱۳۹۲).

 

 

مفروضات تایید مدل میانجی گر

 

چهار شرط که  باید برقرار باشند تا بتوان گفت یک متغیر میانجی گر کامل است.

و سه شرط اول باید برقرار باشد تا امکان آزمون آماری میانجی گر جزئی فراهم شود.

این شروط به این قرارند:

1. ارتباط معنی دار میان متغیر مستقل با متغیر وابسته (یعنی مسیر c )

2. ارتباط معنی دار میان متغیر مستقل با متغیر میانجی گر .(یعنی مسیر a )

3. ارتباط معنی دار میان متغیر میانجی گر با متغیر وابسته، وقتی که متغیر مستقل و میانجی گر به طور همزمان برای پیش بینی متغیر وابسته در معادله ی رگرسیون وارد شده باشند ( یعنی مسیر b )

4. اگر متغیر میانجی گر به طور کامل رابطه ی میان متغیر مستقل با متغیر وابسته را تبیین کند، ارتباط میان متغیر مستقل با متغیر وابسته ( یعنی مسیر  c’) به صفر تقلیل می یابد. برای آزمودن میانجی گر بودن کامل ( یعنی مرحله ی۴) نیازی به محاسبات اضافی نیست.