حجم نمونه در حداقل مربعات جزیی (PLS)
پیچیدگی کلی مدل ساختاری تاثیر اندکی بر الزامات حجم نمونه برای مدلسازی معادلات ساختاری با حداقل مربعات جزیی (PLS-SEM) دارد. دلیل آن این است که الگوریتم مدلسازی معادلات ساختاری با حداقل مربعات جزیی (PLS-SEM) همه روابط را در مدل ساختاری به طور همزمان محاسبه نمی کند. در عوض از رگرسیون های حداقل مربعات معمولی (OLS) برای برآورد روابط رگرسیون جزیی مدل استفاده می کند.
مطالعاتی که به صورت سیستماتیک عملکرد مدلسازی معادلات ساختاری با حداقل مربعات جزیی (PLS-SEM) را با حجم نمونه کم مورد بررسی قرار داده اند، آن را خوب توصیف کرده اند (Newsted, 1999; Hui & Wold, 1982). هم چنین مطالعات شبیه سازی اخیر ریناترز و دیگران (2009) نشان می دهد، هنگامی که حجم نمونه کم است مدلسازی معادلات ساختاری با حداقل مربعات جزیی (PLS-SEM) انتخاب خوبی است.
تعداد حجم نمونه در مدلسازی معادلات ساختاری با حداقل مربعات جزیی (PLS-SEM)
اما در خصوص تعداد حجم نمونه در مدلسازی معادلات ساختاری با حداقل مربعات جزیی (PLS-SEM) روشی با عنوان قاعده 10 برابر رواج دارد. قاعده 10 برابر نشان می دهد که حجم نمونه باید بزرگتر از یکی از موارد زیر باشد:
1- ده برابر بیشترین تعداد معرف های تکوینی مورد استفاده برای سنجش یک سازه
2- ده برابر بیشترین تعداد مسیرهای ساختاری به سمت یک سازه خاص در مدل ساختاری
این قاعده سرانگشتی معادل این است که حداقل حجم نمونه باید ده برابر حداکثر تعداد پیکان هایی باشد که به یک متغیر مکنون در مدل مسیری حداقل مربعات جزیی (PLS) وارد می شود.
مدلسازی معادلات ساختاری با حداقل مربعات جزیی (PLS-SEM) همانند هر تکنیک آماری دیگر به پژوهشگران تاکید می کند تا حجم نمونه را در مقابل سابقه مدل و خصوصیات داده ها مورد ملاحظه قرار دهند (هیر و دیگران، 2011). مخصوصا حجم نمونه مورد نیاز باید بوسیله تحلیل توان (Power Analysis) بر اساس قسمتی از مدل با بزرگترین تعداد پیش بین ها تعیین شود.
از آن جایی که حجم نمونه پیشنهادی در مدلسازی معادلات ساختاری با حداقل مربعات جزیی (PLS-SEM) ضرورتا بر اساس خصوصیات رگرسیون حداقل مربعات معمولی (OLS) پایه گذاری شده است، پژوهشگران می توانند به قواعد سرانگشتی متمایز بیشتری همانند آن هایی که به وسیله کوهن (1992) ارائه شده است رجوع کنند.
شکل زیر الزامات حداقل حجم نمونه لازم را برای رسیدن به حداقل مقادیر R2 با مقادیر 0.10، 0.25، 0.50 و 0.75 برای هر سازه درون زای مدل ساختاری در سه سطح معناداری 1٪، 5٪ و 10٪ با فرض سطح توان آماری رایج 80٪ و سطح خاصی از پیچیدگی مدل مسیری حداقل مربعات جزیی (PLS) را نشان می دهد.
