اندازه گیری در پژوهش کمی و کیفی

هم پژوهش گرهای کمی و هم پژوهشگرهای کیفی، از روش های دقیق و نظام مندی برای گردآوری داده های با کیفیت استفاده می کنند. در هر دو شیوه کمی و کیفی داده ها شواهد تجربی مفاهیم هستند که از راه اندازه گیری به یکدیگر مرتبط می شوند. ولی تفاوت در شیوه پژوهش و نوع داده ها به معنای تفاوت در نگاه به فرآیند اندازه گیری است و طراحی سنجه ها برای اندازه گیری متغیرها مرحله مهمی در طرح ریزی یک پژوهش کمی است. پژوهشگرهای کیفی برای اندازه گیری از شیوه های متنوع تری استفاده می کنند. این دو رویکرد سه تفاوت اساسی با یکدیگر دارند:
یکی از تفاوتهای میان این دو به زمان بندی باز می گردد. پژوهش گرهای کمی ابتدا درباره متغییرها اندیشه می کند. سپس در طول مرحله برنامه ریزی که پیش از گردآوری یا تحلیل داده ها می باشد، آنها را به کنش های خاصی تبدیل می کنند. پژوهشگرهای کیفی کار اندازه گیری را در طول فرآیند گردآوری داده ها انجام می دهند.
تفاوت دوم به خود داده ها باز می گردد. پژوهشگرهای کمی از فنونی استفاده می کنند که داده ها را به ارقام تبدیل می کند. آنان قیاس را به کار می برند و از ایده ها و مفاهیم انتزاعی به سمت فنون خاص گردآوری داده ها حرکت می کنند. سپس از داده ها به اعداد و ارقام دقیق می رسند. چنین اعداد و ارقامی، ترجمان ایده های انتزاعی به زبان تجربی است. گاهی برای پژوهش گرهای کیفی داده ها به شکل عدد و رقم است اما در اغلب مواقع شامل واژگان کلامی و مکتوب، کنش ها، صداها، نمادها، اشیا مادی یا تصاویر(برای مثال نقشه ها، عکس ها، فیلم ها و مانند آن) است. پژوهشگر کیفی همه مشاهدات خود را به اعداد و ارقام تبدیل نمی کنند بلکه با استفاده از بسیاری از فرآیندهای منعطف و سیال داده ها را به صورت شکل ها و اندازه گیری های گوناگون در می آورد.
تفاوت سوم در این شیوه، به چگونگی برقراری ارتباط میان سازه و داده باز می گردد. پژوهشگرهای کمی بیش از گردآوری داده ها مفاهیمی را مدنظر قرار می دهند. آنان با استفاده از یک رشته فنون اندازه گیری پلی میان مفاهیم و داده ها برقرار می کنند.پژوهشگرهای کیفی هم پیش از گردآوری داده ها ایده هایی در ذهن دارند اما بسیاری از مفاهیم و نه همه آنها را در طول فرآیند گرداوری داده ها می سازند. آنان داده ها و مفاهیم را به طور همزمان و در تعامل با هم بررسی می کنند. پژوهش گرهای کیفی پژوهش را با گردآوری داده ها آغاز می کنند و سپس بر مبنای آنچه با آ روبه رو می شوند به سنجش آنها می پردازند. آنان به موازاتی که داده ها را گردآوری می کنند به بازاندیشی فرآیندها اقدام کرده و ایده های نویی مطرح می کنند. چنین ایده هایی به آنان جهت داده ها و راههای جدید اندازه گیری را نشان می دهد راههای جدید اندازه گیری به نوبه خود شیوه گردآوری داده ها را تعیین می کند. پژوهش گرها با این روش میان ایده ها و داده ها فرآیندی مستمر و رفت و برگشتی برقرار می کنند.